Podstawowe zasady Tradycyjnej Medycyny Chińskiej (TCM)
wywodzą się z taoistycznej filozofii związanej z jin i jang. Te dwa
przeciwstawne bieguny warunkują i wyjaśniają procesy naturalnych zmian i
transformacji zachodzące we wszechświecie. Kierując się filozofią taoistyczną
„naukowcy związani z naturą” wykorzystali wyniki obserwacji natury u ludzi.
Traktowali oni istoty ludzkie jako byty naturalne, będące częścią przyrody,
podlegające jej procesom i od tych procesów zależne. Bardzo istotnym elementem
TCM jest pojęcie Qi. Chiński symbol Qi składa się z dwóch elementów, jeden z
nich oznacza „oddech”, „parę”, a drugi „ziarna”, „ryż”. Pojęcie Qi tłumaczymy
jako energię, która jest niezbędna do przebiegu wszystkich procesów życiowych.
Kierowanie Qi i dbałość o tę życiową energię stanowi podstawę różnego rodzaju
terapii w TCM, takich jak: akupunktura, moksowanie (ogrzewanie), dietetyka,
ziołolecznictwo oraz ćwiczenia qi gong. Zasady terapeutyczne Medycyny Chińskiej
mają na celu zachowanie lub odnowienie równowagi pomiędzy jin i jang, równowaga
pomiędzy tymi aspektami oznacza zdrowie, zaś nierównowaga lub brak harmonii
wywołuje chorobę. Z teorią jin i jang ściśle związana jest reguła Pięciu
Elementów (pięciu żywiołów), według
której materialną podstawą przyrody są: ogień, ziemia, metal, woda, drzewo.
Charakterystyka Pięciu Elementów
OGIEŃ
ZIEMIA
METAL
WODA
DRZEWO
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz